Schuimende urine: Oorzaken van schuimige urine

Schuimende urine kent heel wat onschuldige tot levensbedreigende oorzaken. Vaak is dit te wijten aan een onderliggende ziekte, maar soms zijn ook andere, externe factoren de boosdoener van schuimende urine. Bij frequente schuimende urine of schuimende urine die gepaard gaat met andere symptomen, is professioneel medisch advies belangrijk. De arts identificeert de oorzaak van de schuimige urine en stemt hierop een geschikte behandeling af. Enkele leefstijladviezen helpen verminderen de belletjes in de urine.

• Aandoeningen met schuimende urine
• Nieraandoening
• Pre-eclampsie
• Proteïnurie
• Uitdroging
• Urineweginfectie
• Vesicocolische fistel
• Andere oorzaken
• Externe factoren met schuimige urine
• Snel plassen
• Sperma in de urine
• WC-reiniger
• Behandeling van belletjes in de urine

Aandoeningen met schuimende urine

Nieraandoening

Schuimende urine wijst mogelijk op een nierziekte als gevolg van nierstenen of diabetes mellitus. Een eenvoudig urineonderzoek bepaalt de aanwezigheid van nierziekte. Lupus nefritis (vorm van nefritis, een nierontsteking) is één van de nieraandoeningen die zich kenmerkt door een schuimige verschijning van de urine.

Pre-eclampsie

Pre-eclampsie (ernstige zwangerschapscomplicatie met eiwit in urine en hoge bloeddruk) is een aandoening die optreedt tijdens de zwangerschap. Dit is de periode voorafgaand aan de eclamptische aanval (stuipen: oncontroleerbare fysieke bewegingen en veranderingen in het bewustzijn). Wanneer een vrouw een hoge bloeddruk (hypertensie) heeft, eiwitten in de urine verliest (proteïnurie) en oedeem (vochtophoping in de weefsels) vertoont, dan wijst dit in de richting van eclampsie of zwangerschapsvergiftiging. Andere symptomen die gepaard gaan met pre-eclampsie zijn gezwollen benen, problemen met het gezichtsvermogen, maagklachten en hoofdpijn. Dit is een zeer ernstige, levensbedreigende aandoening voor zowel de moeder als de foetus waarbij alle symptomen verergeren naarmate de ziekte vordert.

Proteïnurie

Dit is een aandoening waarbij eiwit vrijkomt in de urine. Normaal gesproken komen geen grote hoeveelheden eiwit in de urine voor. Wanneer het eiwitgehalte in de urine toch verhoogd is (proteïnurie), dan veroorzaakt dit mogelijk een schuimige urine. Proteïnurie is een indicatie van een dreigende nieraandoening omdat de nieren de urine niet goed filteren en dus te veel eiwit vrijgeven. Een onbehandelde hoge bloeddruk en diabetes dragen bij aan nierfiltratieproblemen. Andere risicofactoren voor proteïnurie omvatten een trauma, giftige stoffen, infecties, medicijnen en ziekten zoals een multiple myeloom (ziekte van Kahler: bloedarmoede, botpijn en verhoogd calciumgehalte in het bloed) en amyloïdose (afzettingen van amyloïde in weefsels en organen met symptomen aan hart, huid, maag en darmen, lever, nieren en hersenen). Zwaarlijvige patiënten, patiënten ouder dan 65 jaar, patiënten met een familiegeschiedenis, een zwangerschap en bepaalde rassen en etnische groepen hebben een hogere kans op het ontwikkelen van proteïnurie. De behandeling is gericht op het behandelen van de onderliggende oorzaak. Levensstijlaanpassingen en medicijnen zijn nuttig voor de meeste patiënten met proteïnurie.

Uitdroging

Bij patiënten die licht uitgedroogd zijn (dehydratie), produceren de nieren geconcentreerde urine met een schuimend uiterlijk. Lichte uitdroging ontstaat snel bij een zware inspanning of bij een zwangerschap. Meer vocht drinken verhelpt de schuimige urine. Uitdroging is niet direct een medische noodsituatie wanneer de patiënt snel weer drinkt. Blijft de patiënt ondanks het drinken van voldoende water echter kampen met schuimende urine, dan is medisch advies aanbevolen.

Urineweginfectie

Wanneer bacteriën in een deel van de urinewegen terecht komen, dan ontwikkelt de patiënt een infectie. De patiënt heeft hierbij volgende symptomen: pijn, frequenter en vaak dringend moeten urineren, en een branderig gevoel tijdens het plassen. Hierbij treedt ook een schuimende urine op. De behandeling van een urineweginfectie is erg belangrijk want des te vroeger deze start, des te kleiner de kans dat complicaties optreden.

Vesicocolische fistel

Een fistel is een abnormale verbindingsweg tussen een lichaamsholte en de oppervlakte of tussen twee holten onderling. Deze ontstaat bij een vesicocolische fistel tussen de blaas (vesica) en de darm (colon). Hierdoor verplaatsen lucht, gas en bacteriën zich naar de blaas. Dit resulteert niet alleen in schuimende urine, maar eveneens in frequente infecties. Hierbij heeft de patiënt vergelijkbare symptomen als een urineweginfectie.

Andere oorzaken

Andere aandoeningen die schuimende urine veroorzaken, omvatten:

• amyloïdose
• chemische vergiftiging
• diabetes (suikerziekte)
• een hoge bloeddruk (hypertensie)
• een leverziekte
• hartaandoeningen zoals een vergroot hart (cardiomegalie)
• infecties
• kanker
• lupus (auto-immuunaandoening)
• nierfalen (verminderde of afwezige nierfunctie)
• reumatöide artritis (chronische auto-immuunaandoening met een ontsteking van gewrichten en andere organen)
• sarcoïdose (aandoening aan huid, ogen, longen en zenuwstelsel)
• sikkelcelanemie (bloedaandoening van rode bloedcellen)

Externe factoren met schuimige urine

Snel plassen

Vaak stellen mensen een toiletbezoek uit waardoor ze een grote hoeveelheid urine in de blaas verzamelen. Te snel of krachtig urineren resulteert in een snelle lediging van de blaas. De urinestroom die volgt, raakt het toilet snel en veroorzaakt schuimvorming. Dit is het gevolg van lucht dat in aanraking komt met de urinestroom waardoor hierin bellen verschijnen. Dit type schuim verdwijnt meestal binnen een paar minuten. Minder krachtig en snel plassen en bij een plasaandrang (urinaire urgentie) het toilet bezoeken, zijn nuttige adviezen om de schuimende urine te voorkomen.

Sperma in de urine

Bij mannen blijft na de geslachtsgemeenschap een kleine hoeveelheden sperma achter in de mannelijke urethra (urinebuis). Deze kleine hoeveelheid leidt normaal gesproken niet tot schuimende urine tenzij de blaassluitspier beschadigd is, want hierdoor gaat het sperma terug naar de blaas. Hierdoor verschijnt schuimige urine.

WC-reiniger

Soms reageert de urine op een toiletreiniger waardoor belletjes ontstaan in de urine. Om zeker te zijn dat het van de wc-reiniger komt, is het voldoende om te plassen in een apart potje. Bevat dit eveneens bubbels, dan is de wc-reiniger niet de oorzaak en lijdt de patiënt mogelijk aan een andere aandoening of is sprake van een andere externe factor.

Behandeling van belletjes in de urine

Enkele natuurlijke huismiddelen helpen bij belletjes in de urine:

• alcoholinname beperken
• doorgebakken vlees is beter dan rood vlees, aangezien rood vlees moeilijker is om af te breken
• een gezond gewicht handhaven
• meer fruit en groenten, granen en peulvruchten, vis, knoflook en ui eten
• regelmatige lichaamsbeweging uitvoeren
• stress verminderen
• veel water drinken
• zoutinname beperken