De Spaanse gitaar

De Spaanse gitaar of ook wel Klassieke gitaar genoemd. Wat zijn de belangrijkste redenen die ten grondslag liggen aan de grote verschillen in de prijs van aanschaf? Een uitleg over verschillende te gebruiken snaren, een aantal merken gitaren uit de fabriek en meester bouwers.

De Spaanse gitaar

De mooie klank van een Spaanse gitaar heeft bij veel mensen een plekje in het hart veroverd. Vandaag de dag is er een veelzijdigheid aan Spaanse gitaren te koop. De gitaar is bij elke instrumentenhandel te krijgen en de prijs hiervan loopt uiteen van 75,- euro tot 15.000,- euro. De grote variatie in deze niet geringe prijsverschillen komt voornamelijk voort uit het feit dat de gitaar gebouwd wordt in een productielijn in een fabriek of hand gebouwd door een Luthier (meester bouwer). De gitaren vervaardigd in een fabriek, zijn voornamelijk met minder dure houtsoorten en goedkopere onderdelen vervaardigd en door de massaproductie kunnen deze gitaren dus ook goedkoper verkocht worden. Vandaag de dag zijn er toch zeker zeer goede gitaren afkomstig uit een fabriek te koop.

De Luthier tilt de gitaar tot een hoger niveau door de wereld af te reizen op zoek naar de mooiste stukken hout zoals bijvoorbeeld Ceder of Sparren-hout voor het bovenblad, Ebbenhout voor het vinger board en Rozenhout voor de achter en zijkanten. Het bovenblad is bij duurdere gitaren ook massief, wat zorgt voor een bredere projectie van geluid. Zo worden deze gitaren bij een concert in een concertzaal vaak zonder versterking bespeeld. De laatste jaren wordt er door Luthiers toch ook een 'goedkopere' lijn gitaren uitgebracht die buiten hun werkplaats zijn vervaardigd. Deze gitaren worden volgens de richtlijnen en afmetingen van de duurdere modellen gebouwd. Het grote verschil is dat hier ook minder dure houtsoorten en materialen gebruikt worden en dat er minder handwerk aan te pas komt, wat resulteert in een meer betaalbaar product.

De snaren

Op een Spaanse gitaar zitten nylon snaren. De drie bovenste snaren (E, A, D) zijn omwikkeld met bijvoorbeeld staal of nikkel. De drie onderste snaren (G, B, E) zijn niet omwikkeld. In de beginperiode werden deze snaren van darmen gemaakt. Rond 1930 is men overgestapt op nylon. Dit is uiteindelijk goedkoper en nylon snaren blijven beter en langer gestemd. Er zijn echter nog steeds mensen die erbij blijven dat de darmsnaren een warmere klank voortbrengen. Gitarist Stefano Grondona heeft zeer recent nog een cd uitgebracht waarbij hij na lang zoeken iemand heeft gevonden die speciaal voor hem darmsnaren heeft vervaardigd.

De snaren voor een Spaanse gitaar zijn verkrijgbaar in verschillende 'tensions' (spanningen). Wat verschillende volumes als resultaat heeft. Ook beïnvloedt de spanning van de snaren de soepelheid van bespelen. Bij hogere spanningen is het iets harder werken voor de gitarist, omdat het simpelweg zwaarder is om de snaren op het vinger board te drukken.

Voorbeelden van Spaanse gitaarmerken van degelijke fabrieksgitaren te koop bij instrumentenhandel

• Alhambra (Spanje)
• Manuel Rodriguez (Spanje)
• Salvador (Spanje)

Voorbeelden van zeer mooie hand gebouwde Spaanse gitaren door Luthiers

• Ramirez (Spanje)
• Contreras (Spanje) (minuet van Bach gespeeld op een contreras gitaar)
• Bernabe (Spanje)

Voorbeelden van Spaanse gitaren bespeeld door de wereldtop in de klassieke muziek

• Torres (Spanje) bespeeld door Francisco Tarrega, Miguel Llobet, Stefano Grondona.
• Hauser (Duitsland) bespeeld door Andres Segovia, Pepe Romero, Julian Bream
• Fleta (Spanje) bespeeld door John Williams
• Smallman (Australië) bespeeld door John Williams
• Redgate (Australië) bespeeld door Anna Vidovic

Lees verder

• De geschiedenis van de Spaanse gitaar
• Spaanse gitaar componisten