Wallenberg-syndroom: Beroerte in verlengde merg van hersenen
Het Wallenberg-syndroom is een zeldzame neurologische aandoening waarbij een infarct of beroerte optreedt in de laterale medulla. De laterale medulla is de medische term voor het verlengde merg. Dit is een deel van de hersenen tussen de hersenstam en het ruggenmerg. Wanneer slagaders naar het verlengde merg geblokkeerd zijn, kan zuurstofrijk bloed niet in het verlengde merg geraken. Deze vorm van ischemie (tekort aan zuurstof in het bloed) leidt tot een beroerte waarbij tal van belangrijke lichaamsfuncties zijn aangetast. Enkele symptomen omvatten bijvoorbeeld problemen bij het lopen, het zien, het praten en het voelen. De behandeling verloopt via diverse therapieën, medicatie of een operatie. Het herstel van de patiënt is van vele factoren afhankelijk maar is dankzij een snelle en efficiënte behandeling meestal vrij gunstig.
Synoniemen Wallenberg-syndroom
Het Wallenberg-syndroom is eveneens gekend onder deze synoniemen:
- dorsolateraal medullair syndroom
- lateraal hersenstamsyndroom
- lateraal medullair infarct
- syndroom van Wallenberg
'WS' is de afkorting van dit syndroom.
Oorzaken beroerte in verlengde merg van hersenen
De oorzaak van dit type
beroerte (onvoldoende bloedtoevoer naar de
hersenen met mentale en lichamelijke symptomen) is niet altijd duidelijk. Mogelijk presenteert het syndroom zich na een nektrauma, of na een chiropraktische behandeling. Ook zijn patiënten die lijden aan bepaalde hart- en vaataandoeningen of
bloedstolsels vaker getroffen door het Wallenberg-syndroom.
Symptomen
Omdat de hersenstam verantwoordelijk is voor het zenden van signalen naar het ruggenmerg voor het verkrijgen van een motorische en sensorische functie, veroorzaakt dit type beroerte problemen inzake de gevoels- en spierfunctie. De vijfde
hersenzenuw, die verantwoordelijk is voor de motorische en sensibele vezels, valt namelijk uit (trigeminus-uitval).
Volgende symptomen zijn hierbij mogelijk:
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoek
De arts luistert eerst naar de symptomen van de patiënt met het Wallenberg-syndroom. Daarna voert hij een grondig lichamelijk en
neurologisch onderzoek uit.
Diagnostisch onderzoek
De arts voert een computertomografie (
CT-scan) of magnetic resonance imaging (
MRI-scan) uit. Op deze manier identificeert hij de verstopping in de slagader in de buurt van de laterale medulla.
Differentiële diagnose
De symptomen van deze aandoening lijken sterk op de symptomen van het Horner-syndroom. Deze komen inderdaad ook voor bij patiënten met het Wallenberg-syndroom, dus artsen moeten goed alle symptomen in kaart brengen en voldoende diagnostische onderzoeken uitvoeren.
Behandeling: Medicatie, operatie en diverse therapieën
Voor het syndroom van Wallenberg is geen effectief bewezen behandeling beschikbaar. De patiënt krijgt wel logopedie zodat hij makkelijker leert slikken en praten. In ernstige gevallen plaatst de arts een voedingssonde, zodat de patiënt de benodigde voedingsstoffen krijgt. In sommige gevallen schrijft de arts medicatie voor.
Pijnstillers helpen bij langdurige pijn. Ergotherapie is nodig voor het behoud van de dagelijkse vaardigheden bij de patiënt. Ook is fysiotherapie aangewezen voor de evenwichts- en balansproblemen.
Bij een te hoge bloeddruk schrijft de arts ook medicijnen voor. Een bloedverdunner (
antistollingsmiddel), zoals heparine of
Warfarine, vermindert of verbreekt de verstopping in de slagader. Dit voorkomt eveneens de vorming van bloedstolsels. Sommige anti-epileptica (medicijnen tegen
epilepsie) verminderen eveneens de symptomen. In extreme gevallen verwijdert de arts een bloedstolsel via een chirurgische ingreep. Deze operatie gebeurt slechts zeer zelden wegens de complexiteit van de ingreep.
Prognose is variabel
De vooruitzichten op de lange termijn zijn verschillend en hangen af van de plaats en grootte van het infarct in de hersenstam en de mate van schade die hierbij is opgetreden. Sommige patiënten herstellen tussen enkele weken tot zes maanden na de behandeling. Anderen met meer aanzienlijke schade hebben meer problemen of zelfs een permanente handicap.